Τό νά εἶσαι χριστιανός σημαίνει νά ταξιδεύεις. Ὁδοιποροῦμε στά μονοπάτια τοῦ ἐσωτερικοῦ κόσμου τῆς καρδιᾶς, σέ μιά διαδρομή πού δέν μετριέται σέ ὧρες τοῦ ρολογιοῦ ἤ ἡμέρες τοῦ ἡμερολογίου, διότι εἶναι ἕνα ταξίδι εἰσόδου στήν αἰωνιότητα, πέρα ἀπ’ τόν χρόνο.

Μιά ἀπό τίς ἀρχαιότερες ὀνομασίες γιά τόν Χριστιανισμό ἦταν ἁπλά «ἡ Ὁδός». Ὁ Χριστιανισμός εἶναι κάτι περισσότερο ἀπό μιά θεωρία γύρω ἀπό τό σύμπαν, κάτι παραπάνω ἀπό διδαχές γραμμένες στό χαρτί: εἶναι ἕνα μονοπάτι στό ὁποῖο ὁδοιποροῦμε – ἡ ὁδός τῆς ζωῆς. Πρέπει νά πάρουμε τή συνειδητή ἀπόφαση νά βαδίσουμε αὐτό τό μονοπάτι.
Φυσικά, χρειαζόμαστε ὁδηγίες προτοῦ ξεκινήσουμε. Πρέπει νά γνωρίζουμε ποιοί εἶναι οἱ ὁδοδεῖκτες πού πρέπει νά προσέξουμε. Καί χρειαζόμαστε συνοδοιπόρους. Χωρίς καθοδήγηση εἶναι σχεδόν ἀδύνατον νά ξεκινήσουμε τό ταξίδι μας. Ἀλλά οἱ ὁδηγίες σέ καμιά περίπτωση δέν ἀρκοῦν ὥστε νά καταλάβουμε τό πῶς εἶναι στήν πραγματικότητα ὁ δρόμος· δέν μποροῦν νά λειτουργήσουν ὡς ὑποκατάστατα τῆς ἄμεσης, προσωπικῆς ἐμπειρίας. Ὁ καθένας καλεῖται νά ἐπιβεβαιώσει μέσα του αὐτό πού διδάχθηκε, νά ξαναζήσει τήν Παράδοση πού παρέλαβε.
Σκοπός αὐτοῦ τοῦ βιβλίου εἶναι νά ὑποδείξει ὁρισμένους ἀποφασιστικῆς σημασίας ὁδοδεῖκτες, κάποια ὁρόσημα τοῦ πνευματικοῦ Δρόμου πού ἀνοίγεται μπροστά μας...